Βιετνάμ:Απ'το Βορρά μέχρι τον Νότο!!

Αρχή... << Προηγούμενη σελίδα ..... Επόμενη σελίδα >> ...Τέλος

Το τρένο μας έφευγε από Lao Cai στις 20:30 οπότε ξεκινήσαμε για να βρούμε την στάση του λεωφορείου που θα παίρναμε.Αποχαιρετήσαμε λοιπόν την Sapa που μας άφησε τόσο υπέροχες εμπειρίες και πήραμε και δύο banh mi,το ένα για το τρένο μην μας πιάσει καμιά λιγούρα

Πήραμε το λεωφορείο της γραμμής και το εισιτήριο κόστισε 30.000
dong όμως έκανε 1 ώρα.Αυτή τη φορά είχαμε επιλέξει να έχουμε καμπίνα στο τρένο για να κοιμηθούμε καλύτερα και να ζήσουμε και την εμπειρία.Μείναμε ικανοποιημένοι και από πλευρά καθαριότητας της καμπίνας και από την συνέπεια των τρένων,όμως η τουαλέτα ήταν άθλια οπότε φροντίστε να έχετε πάει πριν επιβιβαστείτε.

Φτάσαμε στις 05:00 το πρωί στο Ανόι και κατευθυνθήκαμε προς την λίμνη Hoan Kiem για να κάνουμε και εμείς Τάι Τσι μαζί με τους ντόπιους.Κάθε πρωί έρχονται εδώ πριν πάνε στις δουλειές τους εκατοντάδες για να κάνουν την γυμναστική τους.

Μετά πήγαμε για καφέ στο Highlands Coffee που βρίσκεται δίπλα και έπειτα κάτσαμε να φάμε ένα πιάτο σούπα με noodles από μία συμπαθητική γιαγιά,κόστος μόλις 15.000 dong.

Έπειτα πήγαμε στο ξενοδοχείο για τις βαλίτσες μας.Τους ευχαριστήσαμε που τις κράτησαν ασφαλές για τόσες μέρες και πήραμε το λεωφορείο για το αεροδρόμιο(30.000 dong) από την στάση,που μας έδειξε η υπάλληλος,που βρισκόταν κοντά,έτσι δεν χρειάστηκε να περπατήσουμε μέχρι την κεντρική στάση στην Long Bien.Φτάσαμε στο αεροδρόμιο όπου κάνοντας check in μας είπε η υπάλληλος ότι θα μας βάλει πρώτη θέση,προφανώς για να μας ευχαριστήσει.Η Vietjetair αποδείχτηκε μια χαρά εταιρεία συνεπής,και με αεροσυνοδούς ντυμένες με σορτσάκια!!

Φτάσαμε στην Da nang μετά από 1 ώρα και 20 λεπτά και αφού παραλάβαμε αμέσως τις βαλίτσες μας αυτή τη φορά,πήραμε το Hoi An express για να πάμε στο Hoi An με κόστος 110.000 dong.Θα το κλείσετε από το γραφείο που βρίσκεται εσωτερικά στο αεροδρόμιο και έχει δρομολόγια κάθε μία ώρα,βέβαια μας είπαν ότι γίνεται και διαδικτυακά.
Κάναμε περίπου 40 λεπτά για να φτάσουμε στον προορισμό μας το ξενοδοχείο The Family hotel όπου είχαμε κλείσει μέσω booking με κόστος 34 ευρώ δίκλινο για 3 βράδια.Τακτοποιηθήκαμε και αφού πήγαμε πρώτα στο πρακτορείο Thesinh Tourist της πόλης για να κλείσουμε την εκδρομή στον αρχαιολογικό χώρο My Son και στο Coconut island με κόστος 159.000 dong και 459.000 dong αντίστοιχα.Στην συνέχεια φύγαμε για το κέντρο της πόλης που από την πρώτη στιγμή έκλεψε τις καρδιές μας...

Ξεκινήσαμε απ'το πιο φημισμένο αξιοθέατο της πόλης την Ιαπωνική γέφυρα,την οποία έχτισαν Ιάπωνες επιχειρηματίες το 1593 για να συνδεθούν με την Κινέζικη συνοικία στην απέναντι πλευρά.Όλο το ιστορικό κέντρο έχει μπει στην λίστα της Unesco ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.

Όλη η πόλη είναι γεμάτη από φαναράκια τα οποία δίνουν υπέροχη ατμόσφαιρα και δικαίως η πόλη θεωρείται μέσα στις πιο ρομαντικές του κόσμου.

Στην λίμνη κάθε βράδυ επιπλέουν πολλά φαναράκια που ρίχνουν οι τουρίστες και πραγματοποιούν μία ευχή.Έτσι και εμείς αγοράσαμε δύο με τιμή 23.000 dong και τα ρίξαμε κάνοντας τις ευχές μας.Να πω ότι βρήκαμε στη συνέχεια σε άλλο σημείο να τα πωλούν με 10.000 dong.Στη συνέχεια καθίσαμε δίπλα στη λίμνη για να δοκιμάσουμε το παραδοσιακό φαγητό της πόλης το Cao lau(κόστος 30.000 dong) που ήταν με διαφορά ότι πιο νόστιμο έφαγα σε όλο το ταξίδι.Εκείνο που κάνει την διαφορά είναι το αλκαλικό διάλυμα που χρησιμοποιείται για την παρασκευή των noodles το οποίο προέρχεται από δέντρα που καλλιεργούνται στο νησί Cham,στη συνέχεια το νερό αναμιγνύεται με στάχτη από συγκεκριμένο είδος δέντρου που υπάρχει στο νησί και είναι η αιτία του ιδιαίτερου κίτρινου χρώματος των noodles.Ξέρω ακούγεται κάπως όμως πρέπει να το δοκιμάσετε για να καταλάβετε,και θυμηθείτε θα το βρείτε μόνο στο Hoi An.

Ένα πιάτο δεν ήταν αρκετό για να καταλάβουμε τι ακριβώς περιείχε το φαγητό μαςοπότε πήραμε και δεύτερο,όχι από λαιμαργία αλλά για να μπορώ να σας δώσω περισσότερες πληροφορίες.
Έπειτα αφού φάγαμε και πήραμε δυνάμεις,αρχίσαμε τα ψώνια στις υπαίθριες αγορές του Hoi An.Εδώ ήταν που μας έπιασαν λίγο κορόιδααφού πήραμε κάποια αναμνηστικά σε διπλάσια τιμή,όπως αποδείχτηκε αργότερα.( διακοσμητικό πλακάκι με 150.000 dong ενώ το βρήκαμε αργότερα 65.000 dong)
Οπότε προσέξτε μην σας θαμπώσει και εσάς η ομορφιά της πόλης.Κάναμε όμως και καλές αγορές παίρνοντας χειροποίητα φαναράκια με κόστος μόλις 50.000 dong.

Περιπλανηθήκαμε στα στενά της πόλης και γύρω από την λίμνη όπου η ατμόσφαιρα ήταν εορταστική με πολύ κόσμο,και με νεόνυμφους που είχαν έρθει για την φωτογράφιση του γάμου τους στην λίμνη.

Μετά κάναμε και εμείς την βαρκάδα μας στην λίμνη σαν ρομαντικά αγόρια που είμαστε έτσι για την εμπειρία,με κόστος 100.000 dong και οι δύο.
Για να κλείσει υπέροχα και αυτή η βραδιά μας καθίσαμε για μία μπύρα σε ένα από τα πολλά μαγαζιά δίπλα στη λίμνη πίνοντας την καλύτερη μπύρα της Ασίας και όχι μόνο,την Tiger.(κόστος 40.000 dong το μεγάλο μπουκάλι)Για όσους δεν το γνωρίζουν έχει κερδίσει παγκόσμιους διαγωνισμούς γεύσης και εξάγεται σε πολλές χώρες.

Την επόμενη μέρα αφού φάγαμε πρωινό στο ξενοδοχείο, ήρθε το λεωφορείο που θα μας πήγαινε στον αρχαιολογικό χώρο My Son.Πρόκειται για σημαντικότατο μνημείο του πολιτισμού των Chams.Ο χώρος είναι γεμάτος από θρησκευτικά και διοικητικά κτίσματα ινδουιστικής επιρροής και έχει ενταχθεί από την Unesco στη λίστα της Παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.Όπως είπα και παραπάνω είχαμε κλείσει την εκδρομή μέσω του Thesinh Tourist με 159.000 dong+110.000 dong για την είσοδο στον αρχαιολογικό χώρο.

Την διαφορά στην επίσκεψή μας έκανε ο ξεναγός μας,που ήταν φανταστικός,από τους ανθρώπους που αγαπάνε την δουλειά τους.

Εκείνο που μου έκανε εντύπωση είναι ότι ακόμη δεν έχουν ανακαλύψει την τεχνοτροπία που κατασκεύασαν τους ναούς και όσες προσπάθειες αναστύλωσης και αν έχουν γίνει,μετά από λίγα χρόνια το καινούργιο κομμάτι αρχίζει να καταστρέφεται.

Το μνημείο ανακάλυψαν πρώτοι οι Γάλλοι,την εποχή της αποικιοκρατίας τους,κάνοντας σπουδαία δουλειά.Ομως φεύγοντας μετά τον πόλεμο έκοψαν και πήραν τα κεφάλια από τα αγάλματα,τα οποία αυτή τη στιγμή βρίσκονται στο Λούβρο.Έχουν γίνει πολλές προσπάθειες από την Κυβέρνηση του Βιετνάμ για τον επαναπατρισμό τους όμως οι Γάλλοι δίνουν αρνητικές απαντήσεις,ότι συμβαίνει δηλαδή και με τα δικά μας μάρμαρα.

Το My Son θεωρείται ότι έχει κατασκευαστεί από τους ίδιους που έφτιαξαν το Angor Wat στην Καμπότζη και είναι από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους στην Ασία,δυστυχώς όμως οι Αμερικανοί τον βομβάρδισαν και κατέστρεψαν σχεδόν τα πάντα.Τα σημάδια από τους βομβαρδισμούς είναι ακόμα εκεί!!

Ο πατέρας του ξεναγού μας ο οποίος πλέον είναι υψηλόβαθμο στέλεχος του στρατού, ήταν ανάμεσα στους Βιετκόνγκ όπου βρήκαν καταφύγιο εδώ,έπειτα αφού δεν μπορούσαν να κρυφτούν άλλο εδώ οδηγήθηκαν στις περίφημες σήραγγες του Cu Chi.Ακόμα και αν δεν σας αρέσουν τα αρχαία και η ιστορία προτείνω να έρθετε ως εδώ γιατί και το μέρος όπου βρίσκεται είναι υπέροχο μέσα στο πράσινο.

Έπειτα πήραμε το λεωφορείο για να πάμε στο σημείο που θα παίρναμε ένα μικρό σκάφος για να επιστρέψουμε στην πόλη.Μέσα στο σκάφος θα είχαμε και γεύμα,όχι βέβαια κάτι το ιδιαίτερο,ρύζι με λαχανικά.Αν κλείσετε και την επιστροφή με λεωφορείο θα σας κοστίσει 99.000 dong ενώ με την βαρκάδα και το γεύμα είπαμε 159.000 dong,οπότε κατά την γνώμη μου αξίζει το δεύτερο.

Μόλις φτάσαμε στο κέντρο της πόλης κατευθυνθήκαμε αμέσως στο πρακτορείο του Thesinh Tourist για να φύγουμε για την επόμενη εκδρομή μας στο Coconut island.Είχαμε αργήσει οπότε μας παρέλαβε ταξί το οποίο πλήρωσαν αυτοί,και μας πήγε στο σημείο που έφευγε η βάρκα.

Στην διάρκεια της διαδρομής είχαμε την δυνατότητα να δούμε ψαράδες να ρίχνουν τα δίχτυα τους με τον παραδοσιακό τρόπο,αλλά και πολλούς οι οποίοι ψάρευαν χρησιμοποιώντας τις βάρκες-καρύδες!

Φτάσαμε στο νησί το οποίο είναι γεμάτο με φοίνικες του νερού όπως λέγονται,και μπήκαμε και εμείς σε μία βάρκα-καρύδα με οδηγό μια γλυκύτατη κυρία!

Να πω ότι δοκιμάσαμε να κάνουμε κουπί και η βάρκα δεν πήγαινε ούτε μέτρο νομίζω ότι είναι καθαρά θέμα τεχνικής καθώς κοπηλατούσε σαν να ανακατεύει το τσουκάλι με κυκλικές κινήσεις.
Να πω ότι το μέρος είναι υπέροχο,η εμπειρία ήταν αξέχαστη και πραγματικά αυτού του είδους οι βάρκες δεν βουλιάζουν με τίποτα,είδαμε δύο παιδιά από το γκρουπ όπου κάνανε μέχρι και χορευτικά πάνω σε αυτές.

Σε κάποιο σημείο σταματήσαμε για να μας φτιάξουν κατασκευές με τα φύλλα από τους φοίνικες,και πραγματικά μεγαλούργησαν,από δαχτυλίδια μέχρι ακρίδα έφτιαξαν.

Έπειτα βάλαμε στόχο να ψαρέψουμε με τον παραδοσιακό τρόπο,ρίξαμε τα δίχτυα,βάλαμε δόλωμα στο καλάμι όμως τίποτα!!

Αφού δεν καταφέραμε να βγάλουμε ψάρια μας οδήγησαν στο εστιατόριο όπου θα είχαμε το γεύμα μας και θα κάναμε και μάθημα μαγειρικής.Να πω ότι δεν είχαμε πληρώσει την εκδρομή που περιείχε το μάθημα μαγειρικής όμως μας ζήτησαν να συμμετέχουμε και αυτό κάναμε.Προφανώς ήθελαν να δουν τις μαγειρικές μου ικανότητες.

Αρχικά να πω ότι το γεύμα ήταν υπέροχο,και το μάθημα μαγειρικής διασκεδαστικό για εμένα αφού έκανα τα πρώτα μου βήματα σαν μάγειρας.
Αφού τελειώσαμε και με αυτό ήρθαν ταξί τα οποία μας μετέφεραν στο ξενοδοχείο μας,όπου ετοιμαστήκαμε και βγήκαμε ξανά έξω στην πόλη για να εξερευνήσουμε και άλλα σοκάκια της.Το Hoi An είναι εξίσου γνωστό και για τα πολλά ραφτάδικα που υπάρχουν,όπου σε δύο μέρες μπορείτε να έχετε το κοστούμι φτιαγμένο και ραμμένο στα μέτρα σας.

Εμείς βέβαια δεν είχαμε χώρο στην βαλίτσα όμως ρωτήσαμε για να δούμε τιμές και δεν ήταν όσο φθηνά φανταζόμουν,δηλαδή για ένα παλτό μας είπαν 90 δολάρια και για ένα πουκάμισο 30 δολάρια.Πάντως αν ενδιαφέρεστε υπάρχουν πολλές επιλογές,απλά να τονίσω ότι η πόλη είναι άκρως τουριστική και οι τιμές πιο υψηλές.
Ψωνίσαμε από ένα μαγαζί και το κρασί φιδιού που θέλαμε με κόστος 150.000 dong ενώ στην αρχή μας ζητούσε 650.000.Είπαμε θέλει προσοχή γιατί επειδή είστε τουρίστες θα σας πουν τρελές τιμές,όταν του είπαμε ότι το είχαμε δει στο Ανόι με 150.000 dong τότε μόνο δέχτηκε.
Βέβαια το κρασί δεν θα το πιούμε, το πήραμε για διακοσμητικό καθώς περιέχει ένα φίδι εσωτερικά μαζί με ένα σκορπιό!!Νομίζω είναι ότι πιο ιδιαίτερο μπορούσαμε να φέρουμε από αυτή τη χώρα!!Πληροφοριακά να πω ότι το μεγαλύτερο μπουκάλι κοστίζει 250.000 dong,αν σας ζητήσουν παραπάνω πείτε ότι το έχετε βρει σε αυτή την τιμή.

Μετά από την βόλτα μας πήγαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση αφού η αυριανή μέρα ήταν από εκείνες που περίμενα πως και πως.Είχα κλείσει μέσω διαδικτύου μία εκδρομή στο Tra que vegetable village με την εταιρεία Water wheel.Κόστισε λίγο ακριβά (36 ευρώ)όμως άξιζε τα λεφτά της γιατί περάσαμε υπέροχα και ήταν prive χωρίς άλλους τουρίστες και οι δραστηριότητες ήταν πολλές όπως θα δείτε.
Ξεκινήσαμε το πρωί από το ξενοδοχείο με ποδήλατα που είχαν φέρει για εμάς και με οδηγό την Jessica την ξεναγό μας πήγαμε στην αγορά για να ψωνίσουμε υλικά για την μαγειρική μας,αλλά και να μάθουμε πληροφορίες για διάφορα προϊόντα από φρούτα μέχρι κρέατα και θαλασσινά!

Ήταν 8 Μαρτίου,ημέρα της γυναίκας και οι υπάλληλοι που ήταν όλες γυναίκες είχαν βάλει την μουσική στη διαπασών και έκαναν μια μικρή γιορτή.

Υπήρχαν τόσο πολλά προϊόντα που δεν ξέραμε που να πρωτοκοιτάξουμε,η Jessica μας έδωσε πολλές πληροφορίες αρχικά για τα φρούτα όπου πήραμε mango,star apple και custard apple το οποίο πρέπει να αγοράζετε όταν είναι ώριμο γιατί αλλιώς είναι πολυ σκληρό.

Από κρέας προτιμήσαμε το κοτόπουλο και μαζί πήραμε και κάποια φύλλα από μπανανιά στα οποία θα σερβιριζόταν το φαγητό μας.Όλα αυτά βέβαια ήταν πληρωμένα από εκείνη καθώς αποτελούσαν μέρος της εκδρομής μας.
Φύγαμε από εκεί και μέσα από μία πανέμορφη διαδρομή με το ποδήλατοκαταλήξαμε σε ένα σημείο του ποταμού όπου θα είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε ξανά,όπως και εχθές,μία βόλτα με βάρκα-καρύδα!Μάθαμε επιπλέον ότι οι συγκεκριμένες βάρκες μπορούν να διατηρηθούν για πολλά χρόνια,αρκεί να μπαίνουν στο νερό καθημερινά και να μην μένουν στον ήλιο.

Αρχή... << Προηγούμενη σελίδα ..... Επόμενη σελίδα >> ...Τέλος