Βιετνάμ:Απ'το Βορρά μέχρι τον Νότο!!

Αρχή... << Προηγούμενη σελίδα ..... Επόμενη σελίδα >> ...Τέλος

Η διάρκεια της βαρκάδας ήταν μία ώρα και νομίζω ότι επιβάλλεται να δώσετε φιλοδώρημα αλλά και να αγοράσετε ένα μικρό αναμνηστικό που θα σας προσφέρει ώστε να την βοηθήσετε.Αγοράσαμε ένα μικρό ξύλινο βαρκάκι με 50.000 dong ακόμα και αν γνωρίζαμε ότι η πραγματική του αξία ήταν πολύ μικρότερη.Το τοπίο τριγύρω μοιάζει με εκείνο του halong bay με τους κατάφυτους βράχους απλά εδώ δεν υπάρχει θάλασσα και τριγύρω υπάρχουν ορυζώνες,προσωπικά μου άρεσε περισσότερο εδώ απ'ότι στο halong bay που είναι γεμάτο πλοία τριγύρω.Στη διαδρομή συναντήσαμε ανθρώπους να ψάχνουν για σαλιγκάρια του νερού σαν εκείνα που είχαμε φάει την προηγούμενη μέρα και αργότερα είδαμε ότι υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη.

Αφού τελειώσαμε την βαρκάδα μας ήρθε η ώρα να κάνουμε μία βόλτα γύρω από αυτό το μαγικό τοπίο με ποδήλατα.Κάναμε μια μικρή στάση σε ένα ναό μέσα σε μια σπηλιά αλλά και για φωτογραφίες σε άλλο σημείο του ποταμού όπου είδαμε να την διασχίζουν δεκάδες βάρκες και εκεί καταλάβαμε πόσο τυχεροί ήμασταν που εμάς μας πήγαν σε σημείο του ποταμού που δεν είχε κόσμο.

Έπειτα πήραμε τον δρόμο της επιστροφής όντας απόλυτα ικανοποιημένοι για την υπέροχη μέρα που είχαμε περάσει.Και επειδή η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται μετά από αυτή την εκδρομή ήμασταν σίγουροι ότι όλα θα πάνε καλά,αφού μετά από αυτό που έγινε με τις βαλίτσες μας είχα μια ανησυχία.Ελπίζαμε λοιπόν ότι γυρίζοντας στο ξενοδοχείο θα έχουν έρθει και οι βαλίτσες μας για να μας φύγει και αυτό το άγχος,όπως και έγινε,μόνο που η δική μου ήταν σπασμένη στο χερούλι και την είχαν ανοίξει χωρίς όμως να λείπει τίποτα.Είπαμε θετική ενέργεια,πολύ απλά πήρα καινούργια με 500.000 dong,τιμή όχι και τόσο καλή,μάλλον κορόιδο πιάστηκα αφού είδαμε να ότι με τα διπλάσια έπαιρνες επώνυμη βαλίτσα.
Στο ξενοδοχείο γυρίσαμε γύρω στις 18:00 και αφού κάναμε μπάνιο βγήκαμε κατευθείαν,δεν θέλαμε να χάσουμε στιγμή από τον χρόνο μας.Πήγαμε για φαγητό αυτή τη φορά σούπα noodles με καβούρι,τόφου,ντομάτα σε ένα μαγαζί που βρήκαμε τυχαία με κόστος 40.000.

Έπειτα περιπλανηθήκαμε γύρω από την λίμνη όπου συναντήσαμε φοιτητές που ήθελαν να μιλάνε με τουρίστες για να βελτιώσουν τα Αγγλικά τους κάτι που συνέβη πολλές φορές στο ταξίδι μας και το απολαμβάναμε γιατί και εμείς θέλαμε να μάθουμε για τον τρόπο ζωής τους.Από τα πράγματα που μας είπαν και ξεχώρισα ήταν ότι με τους Νότιους έχουν μεγάλες διαφορές καθώς έχουν άλλη κουλτούρα και διαφορετικό τρόπο σκέψης,εκείνοι προτιμούν την καλοπέραση ξοδεύοντας τα χρήματά τους ενώ εδώ όπως είπε προσπαθούμε και κάνουμε οικονομία για να έχουμε χρήματα για τα γεράματα μας.
Περάσαμε και από την Γαλλική περιοχή όπου όπως μας είχαν πει τα κορίτσια την πρώτη μέρα στην ξενάγηση υπάρχει το καλύτερο παγωτό της πόλης στα γύρω μαγαζιά,κόστος για ένα χωνάκι 60.000 dong,ακριβά δηλαδή για τα δεδομένα της χώρας,πιο οικονομικά ήταν τα συσκευασμένα παγωτά.Έτσι κλείσαμε γλυκά την δεύτερη μέρα μας και πήγαμε για ξεκούραση γιατί την επόμενη μέρα είχε πρωινό ξύπνημα για να πάμε στο μαυσωλείο του Χο Τσι Μινχ.

Την επόμενη μέρα αφού φάγαμε πρωινό στο ξενοδοχείο,όχι όπως το φαντάζεστε,δικό τους,δηλαδή μπορούσες να διαλέξεις ένα πιάτο όπως τηγανιτά αυγά,σούπα pho,τηγανιτό ρύζι με αυγό και μαζί ένα ρόφημα,δηλαδή Βιετναμέζικο καφέ τον οποίο τιμήσαμε δεόντος,πήγαμε στο μαυσωλείο του Χο Τσι Μινχ αφού πρώτα περάσαμε από την οδό Dien Bien Pho street για να δούμε τη γειτονιά που περνάει το τρένο δίπλα κυριολεκτικά από τα σπίτια.

Στο μαυσωλείο πήγαμε με τα πόδια,μια απόσταση περίπου 3 χιλιόμετρα από το ξενοδοχείο,έχοντας φροντίσει να φοράμε μακρύ παντελόνι γιατί είχαμε διαβάσει ότι δεν επιτρέπονται τα σορτσάκια.Το ωράριο του Μαυσωλείου είναι αυστηρά 09:00 με 11:00 και θα δείτε πολλά λεωφορεία να κατεβάζουν μικρά παιδιά όπου περνάνε από εκεί για να τιμήσουν τον μεγάλο ηγέτη πριν πάνε στο σχολείο τους.Περιμέναμε στην ουρά μαζί με χιλιάδες ντόπιους που περνούν από εκεί καθημερινά,μαζί με ένα μεγάλο άγημα του στρατού.Η ουρά αν και μεγάλη προχωρούσε γρήγορα αφού εσωτερικά δεν μπορούσες να σταθείς ούτε δευτερόλεπτο έβλεπες το σώμα του μεγάλου ηγέτη όντας σε κίνηση.Να πω την αλήθεια δεν το περίμενα έτσι,έχει γίνει τόσο καλή δουλειά που νόμιζες ότι απλά κοιμόταν.Να πω πληροφοριακά ότι ο ίδιος είχε ζητήσει να καεί το σώμα του οταν πεθάνει και να σκορπίσουν τη στάχτη του,ώστε να μην στερηθεί ο λαός ούτε 2 μέτρα γης από τον τάφο του.Αντίθετα εκείνοι ταρίχευσαν το σώμα του,το οποίο κάθε 6 μήνες συντηρούν,και έχτισαν το Μαυσωλείο με πρότυπο εκείνο του Στάλιν στη Ρωσία.

Εννοείται ότι δεν επιτρέπονται οι φωτογραφίες εσωτερικά,όπως και να έχετε τα χέρια στις τσέπες και γενικότερα φροντίστε να έχετε κόσμια συμπεριφορά γιατί για εκείνους είναι ιερός χώρος και οφείλεται να το σεβαστείτε.
Στη συνέχεια πήγαμε δίπλα από το Μαυσωλείο στο Προεδρικό παλάτι όπου μπορείτε να δείτε μόνο εξωτερικά,εκεί υποδέχονταν ο Πρόεδρος Χο Τσι Μινχ τους ηγέτες των κρατών και άλλους επίσημους.

Λέγεται ότι δεν έμενε εκεί αφού προτιμούσε να ζεί λιτά οπως ο λαός του στο παραδοσιακό σπίτι που υπάρχει δίπλα.Υπάρχει βέβαια και η άλλη άποψη που λέει ότι αυτό ήταν καθαρή προπαγάνδα για τον κόσμο,εγώ επιλέγω την πρώτη άποψη γιατί διαβάζοντας ιστορικά στοιχεία για εκείνον κατάλαβα ότι ήταν ένας από τους λίγους αυθεντικούς ηγέτες.

Ο χώρος γύρω από το σπίτι και το προεδρικό παλάτι είναι μέσα στο πράσινο με υπέροχα φυτά και δέντρα άλλα και μία μικρή λίμνη γεμάτη ψάρια.Για την είσοδο σας σε όλο το χώρο θα δώσετε 40.000 dong.Στη συνέχεια πήγαμε στη μονόστηλη παγόδα,που βρίσκεται και αυτή στον ίδιο χώρο,όπου είδαμε ανθρώπους να περιμένουν για να αφήσουν τις προσφορές τους και να προσευχηθούν.Αρχιτεκτονικά είναι πολύ εντυπωσιακή αλλά και μοναδική καθώς δεν υπάρχει άλλη παγόδα στηριζόμενη μόνο σε μία στήλη.

Αρχή... << Προηγούμενη σελίδα ..... Επόμενη σελίδα >> ...Τέλος